Ομιλία Γ. Μυλωνά (προέδρου του ΕΚΑ) στην ΓΑΣ του ΠΑΣΕ-ΟΤΕ)

11/11/2016

 Από την Ομιλία του προέδρου του ΕΚΑ Γιώργου Μυλωνά

 στην ΓΑΣ του ΠΑΣΕ-ΟΤΕ

 

Οι βασικοί στόχοι και πολιτικές των μνημονίων οδήγησαν στη δραματική αύξηση της ανεργίας (και ιδιαίτερα της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων), στην μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης στην επιβολή απορρυθμίσεων της αγοράς εργασίας & του ασφαλιστικού συστήματος.  Επιπλέον και προκειμένου να επιτευχθεί η εξυπηρέτηση του χρέους, αυξήθηκε υπερβολικά και σε αναντιστοιχία με τη φοροδοτική τους ικανότητα, η  φορολογική συμμετοχή των εργαζόμενων και λαϊκών στρωμάτων. Οι μνημονιακές πολιτικές ενώ συνέβαλαν στην συντριβή των μισθών, δεν έφεραν καν την υποτιθέμενη «ανάπτυξη», αφού οι εργοδότες, αποθρασυμένοι από τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και εργασιακής απορύθμισης δεν σκοπεύουν να επενδύσουν σε μια χώρα στην οποία έχει μηδενιστεί η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.

Η κυρίαρχη αντίθεση σε πολιτικό επίπεδο, αφορά στην εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών και στην πάλη για την ανατροπή τους με την επιβολή φιλολαϊκού προγράμματος εξόδου από την κρίση. Από την εξέλιξη αυτής της σύγκρουσης θα εξαρτηθεί αν η ελληνική κοινωνία θα βγει από το τέλμα της κρίσης σε προοδευτική κατεύθυνση ή εάν θα συνεχιστεί η παραπέρα φτωχοποίηση και εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Η ανατροπή των μνημονίων και η εφαρμογή του μεταβατικού προγράμματος συγκρούεται με τις βασικές επιλογές των κυρίαρχων τάξεων, την παραμονή στην Ευρωζώνη, την αντιδραστική, νεοφιλελεύθερη, αναδιάρθρωση, την εσωτερική υποτίμηση, την εκποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και του δημόσιου πλούτου. Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος που προϋποθέτει βαθιά διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους, δημιουργεί τις δυνατότητες για τις συνολικότερες αλλαγές που απαιτούνται για μια βιώσιμη πολιτική για τους εργαζομένους. Η βασική επιδίωξη του κόσμου της εργασίας θα πρέπει να κινηθεί στην κατεύθυνση της:

1. Κατάργησης όλων των μνημονιακών νόμων που μείωναν τους κατώτερους μισθούς και τις συντάξεις, επέβαλαν μειωμένες αποδοχές στους νέους εργαζομένους, επαναφορά δώρων Χριστουγέννων – Πάσχα σε όλους τους εργαζομένους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα όπως και στους συνταξιούχους.

2. Απαγόρευσης των ομαδικών απολύσεων και των αναιτιολόγητων απολύσεων.

3. Πληρωμής επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους για όλη την περίοδο ανεργίας. 

4. Αντιμετώπιση της ανεργίας με προγράμματα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας ιδιαίτερα στον δημόσιο και κοινωνικό τομέα της οικονομίας, αλλά και μέσα από τη συνολική προσπάθεια να υπάρξει κλαδική πολιτική και αναζωογόνηση συγκεκριμένων κλάδων.

5. Διευκόλυνση και διασφάλιση της ελεύθερης δράσης των συνδικάτων σε όλους τους χώρους δουλειάς (είσοδος των συνδικάτων, δικαιώματα ενημέρωσης, κατοχύρωση συνελεύσεων εντός του χρόνου εργασίας κλπ.).

6. Πλήρης απαγόρευση κάθε μορφής ανταπεργίας.

7. Άμεση επαναφορά του θεσμικού πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις (μονομερής προσφυγή στη μεσολάβηση και διαιτησία, υποχρεωτικότητα, επεκτασιμότητα, μετενέργεια).

8.  Ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου της εργατικής νομοθεσίας και ταχείας απονομής δικαιοσύνης στις εργατικές διαφορές.

9. Αποκατάσταση της πλήρους και σταθερής απασχόλησης σε βάρος των ευέλικτων και επισφαλών μορφών εργασίας.

11. Διασφάλιση των όρων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία.

12.  Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης δημόσιο, αλληλέγγυο, καθολικό, αναδιανεμητικό.

Πρόσφατα ψηφίστηκε σε άσχετο νομοσχέδιο, τροπολογία με την οποία αποφασίστηκε η μεταφορά του προτελευταίου 5% του ΟΤΕ στο ΤΑΙΠΕΔ. Η συγκεκριμένη τροπολογία, άνοιξε το δρόμο για τη μεταβίβαση στο ΤΑΙΠΕΔ του 5% (από συνολικά 10%) που κατέχει το Δημόσιο στον ΟΤΕ, κάτι που σύμφωνα με τους δανειστές, αποτελεί προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου.  Είναι θλιβερό για ένα πενιχρό οικονομικό τίμημα που θα καταλήξει κι αυτό στο βαρέλι χωρίς πάτο, που λέγεται δημόσιο χρέος, η κυβέρνηση να ελαχιστοποιεί τις δυνατότητες παρέμβασής της σε στρατηγικές αποφάσεις του Ομίλου ΟΤΕ, χάραξης πολιτικών για τα δίκτυα και τις τηλεπικοινωνίες, άσκησης τιμολογιακής πολιτικής για τους πλέον ευάλωτους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους και υποτυπώδους ελέγχου σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας και απορρήτου επικοινωνιών. Ο όμιλος ΟΤΕ, λοιπόν, μειώνει περαιτέρω τη σημασία του ως μοχλός τεχνολογικής και οικονομικής ανάπτυξης, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ρημαγμένης από τις μνημονιακές πολιτικές και την λιτότητα χώρας μας. Σε συνδυασμό με τις επερχόμενες ανατροπές στα εργασιακά, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε τις απειλές και τις πιέσεις που θα ασκηθούν προς τους εργαζομένους όσον αφορά στους μισθούς, στην εντατικοποίηση και την καταστρατήγηση του ωραρίου της εργασίας, την ασυδοσία του διευθυντικού δικαιώματος, στον εκφοβισμό των εργαζομένων μέσω αξιολογήσεων κλπ.

Το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει, λοιπόν, να επαγρυπνεί προκειμένου να αντιμετωπίσει τις νέες απειλές και προκειμένου να επανακτήσει την εκτίμηση και την υποστήριξη των εργαζομένων. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να διαμορφωθεί η συνεργασία μεταξύ των συνδικαλιστικών οργάνων κάθε βαθμίδας και η ενεργοποίηση των εργαζομένων για την αποτελεσματική προάσπιση των συμφερόντων τους. Συγκεκριμένα για τον ΟΤΕ, το ΕΚΑ στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των συνδικάτων του ΟΤΕ:

1. Να διεκδικήσουν με κάθε τρόπο (συνδικαλιστικό – πολιτικό – νομικό) την επαναφορά  των μισθολογικών κλιμακίων που πάγωσαν αδικαιολόγητα με την ΠΥΣ 6 του 2012
2. Να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων, να αναπληρώνει το εισόδημά τους που έχει πληγεί από τις μειώσεις μισθών και την φορολεηλασία των μνημονιακών χρόνων και να διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας για όλους.
3. Να διεκδικήσει ενιαία εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ενιαίο ωράριο, άδειες κλπ για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου και να άρει κάθε απαράδεκτο διαχωρισμό μεταξύ παλιών και νέων εργαζομένων.
4. Να αποτρέψει το Outsourcing και την εκχώρηση υπηρεσιακού έργου στους εργολάβους και την εκχώρηση έργου εκτός Ελλάδος στα πλαίσια των ομιλικών αναδιοργανώσεων της Deutsche Telekom. 
5. Να αποτρέψουν την περαιτέρω συρρίκνωση του δικτύου καταστημάτων Ομίλου ΟΤΕ.
6. Να αγωνιστούν για την κατάργηση του δουλεμπόριου που έχει δημιουργήσει η διοίκηση ΟΤΕ με μοναδικό σκοπό τη μείωση των αμοιβών, την εξαθλίωση των εργαζομένων και τη συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων.