Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

ΜΕΤΑ : Το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών συνεχίζεται με FAST TRACK διαδικασίες μέσω του υπερταμείου των ιδιωτικοποιήσεων

  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
(26/9/2016)
 ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ FAST TRACK ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΙΗΣΕΩΝ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
Τρίτη 27.9.2016, και ώρα 18:00 έξω από τη Βουλή.
Η Κυβέρνηση, προκειμένου να λάβει την «υποδόση» των δανειστών, προχωρά αύριο με τη γνωστή διαδικασία fast track, στην ψήφιση ενός ακόμα πολυνομοσχεδίου, το οποίο περιλαμβάνει και την εκχώρηση μιας σειράς από ΔΕΚΟ στο Νέο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, ώστε να πάρουν και αυτές τη  σειρά τους και να δοθούν στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο με αντάλλαγμα υποτίθεται την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη μεταφορά του δεύτερου πακέτου των ΔΕΚΟ στο νέο Υπερταμείο. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΕΑΒ), Αττικό Μετρό και Κτιριακές Υποδομές.
Στο νέο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο συστήθηκε με βάση  το τρίτο μνημόνιο του Ιουλίου του 2015, τον απόλυτο έλεγχο έχει το 5μελές Εποπτικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου θα ορίζονται με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών και θα αποφασίζουν με πλειοψηφία 4/5. Μάλιστα, για  Πρόεδρός του Υπερταμείου προαλείφεται στενός συνεργάτης της Κριστίν Λαγκάρντ!
Πέραν όμως αυτών: η  ρήτρα ότι μέρος των εσόδων θα πηγαίνει για την ανάπτυξη δεν υπάρχει πλέον. Τα  έσοδα από τις πωλήσεις θα πηγαίνουν για την αποπληρωμή του δανείου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και αυτό διότι το νέο Ταμείο δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εγγύηση για το δάνειο ύψους 86 δισ. ευρώ που έχει συμφωνήσει πέρυσι τον Ιούλιο να πάρει η Κυβέρνηση.
Είναι πια φανερό ότι, μετά τα αεροδρόμια, το Ελληνικό και τα Λιμάνια, η Κυβέρνηση αυτή προχωρά ακάθεκτη και βαφτίζοντας «το ψάρι κρέας»: ξεπουλά θεμελιώδη δημόσια αγαθά και επιχειρήσεις σε τιμές ευκαιρίας στους ιδιώτες, ενταφιάζει οριστικά κάθε δυνατότητα της χώρας για παραγωγική ανασυγκρότηση και εντάσσεται χωρίς καμία ντροπή στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης, δηλαδή στην χωρίς όρια κερδοφορία του κεφαλαίου με ταυτόχρονη εξαφάνιση των όποιων μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Παρά την αφωνία της ΓΣΕΕ για μια ακόμα φορά, καλούμε εργαζόμενους και συνδικάτα να αντισταθούν στο ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΤΡΙΤΗ 27.9.2016 – ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΘΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ (ΜΕΤΑ – ΕΜΕΙΣ)

ΔΕΘ 2016
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΕΙΣΗΓΗΣΗ
ΘΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ (ΜΕΤΑ – ΕΜΕΙΣ)
ΜΕΛΟΥΣ Ε.Ε. ΓΣΕΕ
ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 9/9/2016

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Για 7η συνεχή χρονιά, οι εργαζόμενοι της χώρας μας, αλλά ταυτόχρονα και οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι και νέες, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των ελεύθερων επαγγελματιών, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και επιστημόνων, των μικρομεσαίων αγροτών και εν τέλει η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας και του ελληνικού λαού, όλοι μας βρισκόμαστε μέσα στη δίνη ενός νεοφιλελεύθερου κυκλώνα που μας ισοπεδώνει.
 Η εφαρμογή των σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών συνεχίζεται με τη σημερινή κυβέρνηση να αποδεικνύεται και αυτή, όπως και οι προηγούμενες, μια μνημονιακή Κυβέρνηση.
Δυστυχώς τα "έργα και οι ημέρες" της,  είναι μακριά από κάθε αξία και ιδεολογικοπολιτικές αρχές της Αριστεράς. 
Αποδεικνύουν ότι και αυτή υπηρετεί τα συμφέροντα των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου, όπως σχεδιάζονται και επιβάλλονται από τους νεοφιλελεύθερους θεσμούς στον κόσμο και στην Ευρώπη (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, Ε.Ε. ΕΚΤ).
Συνεχώς ως συνδικάτα αλλά και μέσα από τις Εκθέσεις του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ επισημαίνουμε ότι αυτή η ακραία νεοφιλελεύθερη στρατηγική της δημοσιονομικής προσαρμογής με κύριους άξονες την λιτότητα και την εσωτερική υποτίμηση, έχει αποτύχει σε όλους τους βασικούς στόχους διευρύνοντας το αναπτυξιακό κενό της ελληνικής οικονομίας από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και αυξάνοντας τις ταξικές ανισότητες.
Η κυβέρνηση ειδικά σε ότι αφορά την Εργασία  και την Κοινωνική Ασφάλιση όχι μόνο δεν κατάργησε ούτε έναν νόμο, ούτε μια διάταξη του Μνημονίου, αλλά αντίθετα συνέχισε και συνεχίζει να εφαρμόζει σκληρά αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα.
·         Η ανεργία παραμένει σε δυσβάσταχτα κοινωνικά επίπεδα,  εγκλωβίζοντας  1,5 εκατ. άνεργους στην ατέλειωτη φτώχεια και οικονομική εξαθλίωση, ενώ η νεολαία μας αναγκάζεται να πάρει το δρόμο της οικονομικής μετανάστευσης.
·         Οι συλλογικές μας συμβάσεις και η ΕΓΣΣΕ έχουν καταργηθεί και δεν υπάρχει πια σχεδόν καμιά συλλογική μισθολογική προστασία για τους εργαζόμενους. Οι μισθοί μειώνονται με ξέφρενους μισθούς και οι ατομικές συμβάσεις εργασίας απέναντι σε παντοδύναμους πια εργοδότες είναι καθεστώς.
·         Η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας των 300-400 Ευρώ έχουν γενικευτεί, ενώ την ίδια στιγμή η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία έχουν γίνει καθημερινό καθεστώς.
·         Οι φόροι και τα χρέη «πνίγουν» τα λαϊκά νοικοκυριά. Οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη.
·         Με τη ψήφιση του Ν. 4387/16, η Κυβέρνηση εγκαινίασε ένα νέο γύρο πετσοκόμματος των συντάξεων. Ήδη από 1η Σεπτέμβρη προχώρησε σε μείωση των ήδη καταβαλλόμενων επικουρικών συντάξεων. Ακολουθεί και τρίτος γύρος μειώσεων τους τον Οκτώβρη. Οι νέες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, που φτάνουν μέχρι και 40%, προστίθενται στις προηγούμενες 35% – 50% των μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και εξαερώνουν ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, που οδηγούνται στην οικονομική εξαθλίωση και απόγνωση.
·         Οι δομές της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης καταρρέουν από την υποστελέχωση και την έλλειψη χρηματοδότησης λόγω των μνημονιακών περικοπών. Η Κοινωνική Πρόνοια εξαφανίζεται μέσα στα ανεπαρκή νεοφιλελεύθερα προγράμματα δήθεν στήριξης των φτωχών. 
·         Οι φθηνές ιδιωτικοποιήσεις έχουν γίνει πλέον ο κύριος άξονας μιας δήθεν αναπτυξιακής πολιτικής. Στην ουσία παραδίδεται η περιουσία της χώρας μας στους δανειστές, παραχωρούνται οι υποδομές της και  αφαιρούνται όλα τα εργαλεία για την μελλοντική παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της χώρας σε όφελος των εργαζομένων και του λαού.
Ταυτόχρονα ετοιμάζεται και νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων μέσα από τη ψήφιση του νέου εργασιακού νομοσχεδίου, η οποία είναι προϋπόθεση για τη 2η αξιολόγηση.
Παρά τις επικοινωνιακές προσπάθειες της Κυβέρνησης και του Υπουργού Εργασίας να χρυσώσουν το χάπι, το σίγουρο είναι ότι και οι ομαδικές απολύσεις θα απελευθερωθούν και το απεργιακό δικαίωμα θα χτυπηθεί και παρεμβάσεις στα εσωτερικά του συνδικαλιστικού κινήματος θα γίνουν με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό του Ν. 1264/1982, ενώ ούτε οι δανειστές , ούτε οι εργοδότες πρόκειται να επιτρέψουν την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων.  
******
Μέσα σε αυτό το τοπίο, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι είναι φανερό και αυτονόητο ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει καθήκον να απορρίψει τον ισχυρισμό, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στα μνημόνια και στη λιτότητα, διότι εάν τον δεχθεί τότε θα έχει αναιρέσει τους λόγους ύπαρξης των συνδικάτων, των εργατικών και κοινωνικών αγώνων και θα αφαιρούσε κάθε διαπραγματευτική δύναμη των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι των δανειστών.
Δυστυχώς αυτό που έχει εκπέμψει το συνδικαλιστικό κίνημα μέχρι σήμερα και ειδικά η ΓΣΕΕ μέσω της ηγετικής της πλειοψηφίας είναι μια θολή εικόνα

Οι τακτικές  της αδράνειας, της αφωνίας, της ακινησίας, των πολιτικών ζικ-ζακ, του κοινωνικού εταιρισμού, της απουσίας βούλησης για ένα στέρεο και συνεκτικό αγωνιστικό σχέδιο αντίστασης, της μη στήριξης στην πράξη των όποιων αποφάσεων για μεγάλες πανεργατικές απεργίες δεν μπορούν να συνεχίζονται  σε επίπεδο τριτοβάθμιας οργάνωσης. Ούτε μπορούν να συνεχίζονται  οι  αδιέξοδες, διαχωριστικές  τακτικές ορισμένων δυνάμεων, με το συστηματικό τους «απομονωτισμό», την επιμονή τους σε ξεχωριστές συγκεντρώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις, τις  συνεχείς  αρνήσεις  για ενότητα στη δράση. 
Σήμερα χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο από ποτέ ένα συνδικαλιστικό κίνημα αυτόνομο, σύγχρονο ταξικό, μαχητικό, βαθειά πολιτικοποιημένο δημοκρατικό, ενωμένο, μαζικό και ισχυρό. Για να γίνει αυτό χρειάζεται η αλλαγή των σημερινών συσχετισμών, η αποδυνάμωση των εκφραστών της άποψης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, η ισχυροποίηση του ριζοσπαστικού ρεύματος, η δημιουργία ευρύτερων συσπειρώσεων που θα τέμνουν οριζόντια τις σημερινές δυνάμεις μέσα στο σ.κ. και θα δημιουργούν ένα νέο τοπίο στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Απαιτείται από σήμερα να υπάρξει συντονισμός  των αγώνων. Απαιτείται και είναι αναγκαία η συγκρότηση σταθερών και όχι ευκαιριακών κοινωνικών συμμαχιών του συνδικαλιστικού κινήματος με μικρομεσαίους και αυτό-απασχολούμενους, με συνταξιούχους και ανέργους.

Από σήμερα να οργανώσουμε με σχέδιο την αντεπίθεση των δυνάμεων της εργασίας
Για αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη, από δω και πέρα το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα να σταματήσει να ομφαλοσκοπεί και να ανασυγκροτήσει άμεσα τις δυνάμεις του.
Να αναδειχτεί σε μεγάλη κοινωνική δύναμη αντίστασης και ανατροπής, να συμβάλλει στην ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων για την κατάργηση όλων των μνημονίων, για την  διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημοσίου χρέους και για την προώθηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με κύριους στόχους τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την αναδιανομή εισοδημάτων και δικαιωμάτων υπέρ των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων και τάξεων .


ΤΟ ΝΕΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ. ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ



ΔΕΘ 2016
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΚΑ)
9/9/2016

ΤΟ ΝΕΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Καταρχάς να σας ευχαριστούμε θερμά  για την ανταπόκρισή σας και τη  συμμετοχή σας στη σημερινή εκδήλωση - Συνέντευξη Τύπου του Εργατικού Κέντρου Αθήνας  
Το ΕΚΑ, ως το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας μας, με αφορμή τη φετινή ΔΕΘ μαζί με τα σωματεία – μέλη του, πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει μια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση, τόσο σε επίπεδο κοινωνίας όσο και σε επίπεδο εργαζομένων, για το ζήτημα της δημόσιας περιουσίας, της ιδιωτικοποίησης των Δημοσίων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (όπως τις ονομάζουμε και όπως πρέπει να είναι) και εν γένει για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα Δημόσια Αγαθά.
Και τούτο διότι, μετά την υπογραφή από τη σημερινή Κυβέρνηση του 3ου Μνημονίου τον Ιούλιο του 2015, στο οποίο προβλέπεται μετά το ΤΑΙΠΕΔ, η σύσταση του λεγόμενου Υπερταμείου Ιδιωτικοποιήσεων στο οποίο εκχωρείται τελεσίδικα προς πώληση το σύνολο σχεδόν των δημοσίων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας της χώρας μας, οι συνέπειες για την εθνική μας οικονομία και την παραγωγική ανασυγκρότηση της είναι καταλυτικές.
Εισαγωγικά, θα ήθελα εξ΄αρχής να επισημάνω ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας και φυσικά το ΕΚΑ είναι μακριά από απόψεις, αντιλήψεις και θέσεις υποστήριξης ενός κακώς εννοούμενου κρατισμού.
Με άλλα λόγια,  και ως εργαζόμενοι και ως σωματεία, είμαστε μακριά και απέναντι σε κάθε άποψη που θέλει το δημόσιο τομέα της οικονομίας να είναι και να λειτουργεί ως ένας ρουσφετολογικός μηχανισμός, έως ένας μηχανισμός εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων και βολέματος των ημετέρων.
Είμαστε απέναντι σε κάθε αντίληψη και πρακτική που θέλει το Δημόσιο να δρα παρασιτικά και να μην ενδιαφέρεται και να εργάζεται σε όφελος της κοινωνίας και του κόσμου της εργασίας, που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία της ίδιας της κοινωνίας μας.
Από την άλλη πλευρά, αυτό που μας ξεχωρίζει ως εργατικό κίνημα, είναι ότι είμαστε απόλυτα απέναντι στην προσπάθεια της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που θέλει να κυριαρχήσει και να επιβάλλει  την  κυριαρχία  της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του ιδιωτικού κεφαλαίου σε τομείς και υπηρεσίες καθολικού και γενικού δημοσίου συμφέροντος, σε δημόσια αγαθά στα οποία πρέπει να έχει πρόσβαση ακόμα και ο τελευταίος σε ιδιότητα και εισόδημα κάτοικος της χώρας μας.
Πέραν αυτών όμως, η θεμελιώδης προσέγγιση του εργατικού μας κινήματος σε ότι αφορά την οικονομία και την ανάπτυξη είναι ξεκάθαρη: ο δημόσιος τομέας, απαλλαγμένος από τις παθογένειες του ελέγχου του από τις κυβερνήσεις, του πελατειακού συστήματος, του βολέματος των ημετέρων κλπ. πρέπει να είναι και θα πρέπει να καταστεί βασικό εργαλείο και μέσο της παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξη της χώρας, στο πλαίσιο της οποίας οι εργαζόμενοι αλλά και ευρύτερα η κοινωνία πρέπει να λαμβάνουν ποιοτικές και υψηλού επιπέδου αγαθά και υπηρεσίες χωρίς αποκλεισμούς και  χωρίς κριτήρια με άμεση πρόσβαση για όλους.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Η σημερινή Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τις  παλιές εξαγγελίες της αλλά και  με τις κατά καιρούς (ακόμα και σήμερα) πολιτικές δεσμεύσεις της δημιούργησε προσδοκίες και ελπίδες σε ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, οι οποίες όμως παραβιάστηκαν σε όλα τα πεδία της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Πέρα από τα μεγάλα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος, στα οποία η Κυβέρνηση απεμπόλησε και καταπάτησε όλες τις δεσμεύσεις της, έρχονται να προστεθούν και τα θέματα της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας, των δημοσίων αγαθών και της θέσης των δημοσίων επιχειρήσεων  στη λειτουργία της οικονομίας μας.
 Με άλλα λόγια, η Κυβέρνηση – κατάφωρα αντίθετα με τις προγραμματικές της δεσμεύσεις - δίνει βορά στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο (ιδιωτικό και διεθνές) τα πάντα. Και μάλιστα τα δίνει όλα με όρους ξεπουλήματος και φθηνής εκποίησης, απεμπολώντας το δικαίωμα της αναπτυξιακής στρατηγικής της χώρας με βάση το εργαλείο του δημόσιου τομέα.

Το νέο Υπερ-Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων
Η πολιτική της Κυβέρνησης μετά το Μνημόνιο του Ιουλίου 2015 είναι απλή
Πουλάμε (σχεδόν) τα πάντα.
Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί πλέον σε ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ακόμα πιο εκτεταμένο και ταχύρυθμο ακόμα και μετά από τη συμφωνία του Ιουλίου 2015, με πάνω από 27 πωλήσεις και παραβίαση πολλών «κόκκινων γραμμών δικών της γραμμών.
Πλέον δεν τίθεται καμία αμφιβολία. Στο μνημόνιο και τις μετέπειτα δεσμεύσεις  μεταξύ Ελλάδας και Κομισιόν, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται αφενός να προχωρήσει και να ολοκληρώσει τις σε εξέλιξη πωλήσεις (ΟΛΠ, αεροδρόμια, ΟΛΘ, Ελληνικό), αφετέρου να εφαρμόσει ένα ακόμα πιο εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων από τη συμφωνία του Ιουλίου.
Στο νέο πρόγραμμα δεν βρίσκεται μόνο η παραπάνω λίστα, αλλά όλη η περιουσία της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου και μια «αρχική λίστα» από ΔΕΚΟ (σίγουρα ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ,  πιθανότατα και άλλες). Άλλωστε στο νέο μνημόνιο υπάρχουν ειδικοί όροι για ενέργεια και ύδρευση. Όλα αυτά θα μπουν σε εφαρμογή με τη δημιουργία του νέου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, του «υπερΤΑΙΠΕΔ» όπως έχει αναφερθεί, το οποίο στο προσχέδιο του νέου μνημονίου τίθεται ως προαπαιτούμενο.
Τι είναι το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων
Το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων προβλέπεται από το τρίτο μνημόνιο του Ιουλίου του 2015. H τότε συμφωνία περιείχε τη δέσμευση της Ελλάδας να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις 50 δις , έσοδα τα οποία, όπως αναφερόταν ρητά, θα μοιράζονταν ως εξής: 25 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και από τα εναπομείναντα έσοδα, 12,5 δις. θα πήγαινε στην αποπληρωμή μέρους του δημοσίου χρέους της χώρας και 12,5 δις σε επενδύσεις. Μολονότι το «Υπερταμείο» θεωρήθηκε ίσως ο πιο ακραίος όρος της συμφωνίας του Ιουλίου, η κυβέρνηση υποστήριξε ότι είχε κερδίσει μέσω τις διαπραγμάτευσεις τα εξής: τη χρησιμοποίηση σημαντικού μέρους των εσόδων για την ανάπτυξη της οικονομίας (αντί για τη μέχρι τότε δέσμευση ότι κάθε ευρώ θα πήγαινε στην αποπληρωμή του χρέους) και τον έλεγχο του νέου Ταμείου από την Ελλάδα. Με το νέο μνημόνιο τίποτα από αυτά δεν θα ισχύει
Όμως  τα χαρακτηριστικά του νέου Ταμείου είναι τα εξής
Τη διοίκηση αναλαμβάνει ένα Διοικητικό Συμβούλιο, με μέλη επιλεγμένα από την ελληνική κυβέρνηση. Τον έλεγχο όμως θα τον έχει ένα Εποπτικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου θα ορίζονται με τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών
  • Σε αυτό θα μεταφερθούν για πώληση: α) τα 27 περιουσιακά στοιχεία του ΤΑΙΠΕΔ β) όλα τα assets της ΕΤΑΔ και γ) κάποιες ΔΕΚΟ. Από το κείμενο προκύπτει ότι υπάρχει διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και Κομισιόν για το ποιος θα είναι ο αρμόδιος να επιλέξει τις ΔΕΚΟ προς ιδιωτικοποίηση.
  • Θα είναι απόλυτα ανεξάρτητο από το ελληνικό κράτος
  • Οι οικονομικοί στόχοι του παραμένουν οι ίδιοι με τη συμφωνία του Ιουλίου: έσοδα 1,4 δις, 3,7 δις. και 1,3 δις. Ευρώ για το 2016, 2017 και 2018 αντίστοιχα
  • Τελευταίο και σημαντικότερο:  Η ρήτρα ότι μέρος των εσόδων θα πηγαίνει για την ανάπτυξη δεν υπάρχει πλέον. Το μόνο που αναφέρεται στο κείμενο είναι ότι τα έσοδα από τις πωλήσεις θα πηγαίνουν για την αποπληρωμή του δανείου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Παρόμοια διάταξη υπήρχε στο ιδρυτικό νόμο του ΤΑΙΠΕΔ, που οριζόταν ρητά ότι τα έσοδα πηγαίνουν αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας.
Η δημιουργία του νέου Ταμείου βρίσκεται στα προαπαιτούμενα της συμφωνίας Ελλάδας – Κομισιόν, μαζί με τη συνέχιση του υπάρχοντος προγράμματος και την νέα έγκριση του «Asset Development Plan» του ΤΑΙΠΕΔ με τις 27 ιδιωτικοποιήσεις. Το χρονοδιάγραμμα, μολονότι μοιάζει αδύνατο να εφαρμοστεί καθότι η συμφωνία με το κουαρτέτο φαίνεται ότι αργεί, είναι ιδιαίτερα αυστηρό. Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώνεται να νομοθετήσει, να ορίσει Διοικητικό και Ελεγκτικό Συμβούλιο και να προχωρήσει σε όλες τις υπόλοιπες αναγκαίες ενέργειες μέσα σε ελάχιστους μήνες.
****
Στη δημόσια συζήτηση διεξάγεται μία συνεχιζόμενη αντιπαράθεση για το ρόλο που μπορούν να παίξουν οι ιδιωτικοποιήσεις στην προσπάθεια ανάπτυξης της οικονομίας. Ίσως το καλύτερο θα ήταν, αντί για ιδεολογικές τοποθετήσεις, να εξετάζαμε περισσότερο το πώς γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα της κρίσης.
Το ΤΑΙΠΕΔ απέτυχε. Μέλη της προηγούμενης διοίκησης του διώκονται για κακουργηματικές πράξεις που προκάλεσαν στο Δημόσιο ζημία 500 εκατ. ευρώ. Προσέλαβε, ως συμβούλους για να βοηθήσουν στις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, θυγατρικές εταιρείες των μετέπειτα αγοραστών (βλ. Lufthansa στα αεροδρόμια, Eurobank και Εθνική στα 28 ακίνητα). Προκήρυξε «ανοιχτούς» διαγωνισμούς, προκατασκευασμένους στην πραγματικότητα. Τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου που βγάζει σε πλειστηριασμό, είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους κερδοφόρα (ΟΛΠ, αεροδρόμια, ΟΛΘ κ.α.). Μάλιστα έφτασε στο σημείο να εμποδίζει αναγκαίες επενδύσεις, που ήταν αντίθετες στα συμφέροντα του. Ξεπούλησε το λιμάνι του Πειραιά με ελάχιστο αντίτιμο, το οποίο βάσει του ιδρυτικού του νόμου θα πάει αποκλειστικά στην αποπληρωμή του χρέους. Φυσικά αυτό δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση του λιμανιού του Πειραιά. Ούτε ένα ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις δεν έχει πάει σε κάτι άλλο εκτός από την εξυπηρέτηση του (μη βιώσιμου) δημοσίου χρέους
Δημιούργησε σκανδαλώδεις και πρωτοφανείς συμβάσεις παραχώρησης με επαχθείς όρους για το ελληνικό Δημόσιο και σκανδαλώδεις ασυλίες για τους «επενδυτές» (βλ. COSCO και Fraport). Με αποικιοκρατικές ρυθμίσεις, υποχρέωση για έμμεσες κρατικές ενισχύσεις και αποζημιώσεις που θα μπορεί να διεκδικήσει ο επενδυτής με την παραμικρή αφορμή. Παράλληλα δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για θέσεις εργασίας και για εργασιακές συνθήκες. Πρόκειται για κείμενα που ακόμα και τώρα θεωρούνται απόρρητα και δεν έχουν παρουσιαστεί επίσημα στους πολίτες, ούτε από το Ταμείο, ούτε από την κυβέρνηση.
Όλα αυτά προσπάθησε να τα καλύψει με δελτία Τύπου (που έγιναν «ρεπορτάζ» από φιλικά προς αυτό ΜΜΕ) η με τον πρόεδρο του να περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι κάνοντας ιδεοληπτικές αναλύσεις για την αναγκαιότητα των ιδιωτικοποιήσεων, άνευ στοιχείων και ουσίας. Χρησιμοποιώντας απλές υποσχέσεις που θυμίζουν «καθρεφτάκια για ιθαγενείς» (όπως ο στόχος για 1,5 δις έσοδα από τον Ο.Λ.Π. το 2052), ενώ τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά (π.χ. τα 350 εκατ που θα πάρει άμεσα η Ελλάδα για τον ΟΛΠ αποπληρώνουν δύο εβδομάδες χρέους). Συνεχίζει απτόητο το έργο του με την ανοχή της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, που είτε δεν μπορεί, είτε δεν θέλει να ελέγξει το Ταμείο.